นาฬิกาหรอก

วันอาทิตย์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ปลาดาว

                                                   ปลาดาว

มีชายคนหนึ่งเค้าเป็นคนที่รักปลาดาวและท้องทะเลมาก  เค้าเชื่อว่าปลาดาวเป็นของท้องทะเลและท้องทะเลก็เป็นของปลาดาว  ทุกวันหลังเลิกเรียนเค้าก็จะมาที่ชายหาดเพื่อเก็บปลาดาวคืนสู่ท้องทะเล  เค้าหยิบปลาดาวขึ้นมา เค้ามองมันด้วยสายตาอันอ่อนโยน  แล้วเขวี้ยงมันกลับไปสู่ท้องทะเล  เค้าทำอย่างนี้ทุกวันๆ แต่ท้องทะเลกับพัดปลาดาวกลับขึ้นมาสู่ชายฝั่ง  จนมาถึงวันที่ชายผู้นี้เรียนจบเค้าตัดสินใจที่จะไม่เรียนต่อ  เพราะเค้าต้องการที่จะได้มีเวลาคืนปลาดาวสู่ท้องทะเลมากขึ้น  ชีวิตของเค้ามีเพียงปลาดาวและท้องทะเล  วันหนึ่งมีนักท่องเที่ยวกลุ่มนึงเดินมาพบชายผู้นี้ที่กำลังคืนปลาดาวสู่ท้องทะเล  ตัวแล้วตัวเล่า  กลุ่มนักท่องเที่ยวจึงเดินเข้าไปถามว่า
" น้อง ๆ นี่น้องกำลังทำอะไรของน้องอยู่ "
เด็กชายจึงตอบไปว่า " ผมกำลังคืนปลาดาวสู่ท้องทะเลครับ"
กลุ่มนักท่องเที่ยวหัวเราะแล้วบอกว่า การที่เด็กชายคนนั้นคืนปลาดาวด้วยวิธีเขวี้ยงปลาดาวลงสู่ท้องทะเล   
นั้น  วันๆนึงเขวี้ยงปลาดาวลงสู่ท้องทะเลได้กี่ร้อยกี่พันตัว  มันเทียบแล้วไม่ถึง 1% ของจำนวนปลาดาวที่ถูกทะเลพัดขึ้นมาบนชายฝั่งทั่วโลก  เพราะว่าจำนวนปลาดาวทั่วโลกที่ถูกทะเลพัดขึ้นมานั้นมีหลายล้านตัวเลยทีเดียว 

เมื่อเด็กชายได้ฟังอย่างนั้นก็กลับมานอนคิดว่าตัวเรากำลังทำอะไรอยู่  จากนั้นก็ตัดสินใจกลับไปเรียนหนังสือเข้าได้กลับไปศึกษาเกี่ยวกับปลาดาวและท้องทะเล   
เมื่อเค้าเรียนจบ  วันหนึ่งเค้าก็ได้มีโอกาสกับมาที่ชายหาดแห่งนั้น  เค้าก็ได้พบชายชราคนนึงกำลังหยิบอะไรซักอย่างแล้วก็เขวี้ยงลงไปที่ทะเล  เมื่อเค้าเดินไปใกล้ๆ  เข้าก็พบว่าในมือของชายชราผู้นั้นก็คือปลาดาว  ชายชราคนนั้นกำลังคืนปลาดาวลงสู่ท้องทะเล 

เค้าก็เลยถามชายชราผู้นั้นว่า "ลุงครับลุงกำลังทำอะไรอยู่" 

ชายชราคนนั้นตอบว่า "ลุงกำลังคืนปลาดาวสู่ท้องทะเล"

เด็กชายจึงบอกลุงว่า การที่ลุกคืนปลาดาวด้วยการเขวี้ยงปลาดาวลงสู่ท้องทะเล  มันเทียบไม่ได้กับ 1% ของจำนวนปลาดาวทั่วโลกที่ถูกท้องทะเลพัดขึ้นมาบนฝั่ง 

ชายชราจึงตอบเด็กหนุ่มไปว่า  ถึงแม้ว่ามันจะไปถึง1% แต่เค้าก็มีความสุขได้ทำเช่นนั้น มีความสุขที่ทำอะไรเพื่อปลาดาวและท้องทะเลที่เค้ารัก    ถึงแม้ว่ามันจะดูมีค่าเพียงน้อยนิดในสายตาของผู้พบเห็นแต่สำหรับการที่ได้ทำอะไรเพื่อสิ่งที่ลุงรักแล้วมันยิ่งใหญ่นัก”

เมื่อชายหนุ่มได้ฟังเช่นนั้นจึงหันหลังกลับมาเขายืนคิดถึงสิ่งที่ชายชราได้พูด  และแล้วในชั่วพริบตานึงเค้าก็ได้หันไปเห็นเด็กน้อยคนนึงกำลังเขวี้ยงปลาดาวลงสู่ท้องทะเล  จากนั้นเค้าก็ก้มหน้าลงหยิบปลาดาวตรงหน้าแล้วก็คืนสู่ท้องทะเล  แล้วชายหนุ่มก็กลับมาใช้ชีวิตเหมือนเคย  ตื่นแต่เช้าเพื่อมาทำในสิ่งที่เค้ารัก  นั้นก็คือการคืนปลาดาวสู่ท้องทะเล  และก็ทำเช่นนี้ต่อไปทุกวัน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น